Filmy basen, płacz

Po 20 latach od ich głośnego romansu, który wstrząsnął czytelnikami tabloidów, w życiu znanego małżeństwa pojawia się aktorka szukająca informacji do filmu o ich przeszłości. Czy poradzą sobie z tą presją?

Christine „Lady Bird” McPherson (Saoirse Ronan) ze wszystkich swych młodzieńczych sił sprzeciwia się matce (Laurie Metcalf). Kobiecie silnej, wyrazistej o jasno sprecyzowanych poglądach, pracującej bez wytchnienia jako pielęgniarka po tym, jak jej mąż (Tracy Letts) stracił pracę.

W 1972 roku - przed erą internetu i eksplozji pornografii - do kin weszło Głębokie gardło. Jako pierwszy film pornograficzny dopuszczony do szerokiej dystrybucji zapoczątkował prawdziwą rewolucję. Gwiazdą filmu została nikomu wówczas nieznana Linda Lovelace. Linda Susan Boreman, młoda dziewczyna z konserwatywnej rodziny wyszła za mąż za producenta filmów porno Chucka Traynora. Za jego namową wystąpiła w filmie "Głębokie gardło" przyjmując pseudonim Lovelace. Wkrótce Linda odgrywająca rolę sympatycznej dziewczyny z sąsiedztwa o wyjątkowym talencie stała się prawdziwą królową filmów dla dorosłych i symbolem niczym nieskrępowanej wolności seksualnej. Sześć lat później zaprezentowała światu zupełnie inną historię, stając się czołową działaczką ruchu antypornograficznego.

Opowieść o młodym człowieku (Mark Wahlberg), który w latach 70tych zostaję gwiazdą przemysłu pornograficznego w Kalifornii. Wzbudza on zachwyt i podziw współautorów i ekipy technicznej, ale jego nagła kariera rodzi także niechęć i zawiść.

Poeta Dan zakochuje się w studentce sztuki, którą pociąga jego "luzacki" styl bycia, oraz miłość do heroiny, którą zdrobniale nazywa Candy, tak samo jak brzmi imię dziewczyny. Tak bardzo jak płomienne jest między młodymi uczucie tak wielki jest pociąg do narkotyków. Prowadzi to do nieuniknionego spotkania z brutalną rzeczywistością. Ich związek zmienia się od niezwykłego zauroczenia, przez namiętną miłość, aż do samodestrukcji i szaleństwa.

Rok 2001. Ludzie bez pracy w portowym mieście Vigo. Sześciu mężczyzn pracowało w stoczni, która została zamknięta. Spędzają czas w La Naval, barze otwartym przez jednego z nich. Rico oprócz baru opiekuje się 15-letnią córką, Reiną. Dla niej stał się strażnikiem i moralizatorem. Lino ciągle wypełniania wnioski o zatrudnienie. Amador popadł w alkoholizm i mówi o powrocie swojej żony. José jest żonaty z Aną, która pracuje w fabryce konserw i opon. Santa, sumienie grupy, czasem fantazjuje o Australii. Prawdę mówiąc, wszyscy są połączeni jak syjamskie bliźnięta...

Historia kilku dni z życia dwudziestu kilku osób, których łączy jedynie to, że mieszkają w Los Angeles. Altman kreśli tu obraz społeczeństwa lat dziewięćdziesiątych, czyniąc bohaterami filmu zwykłych ludzi z różnych warstw społecznych.

Ameryka lat 50-tych. Frank (Dennis Quaid) - przystojny, odnoszący sukcesy biznesmen i jego żona Cathy (Julianne Moore), która dzieli swój czas pomiędzy wychowywanie dzieci, utrzymywanie domu oraz działalność dobroczynną tworzą wzorcową rodzinę... do czasu, gdy okaże się, że Frank ożenił się z Cathy tylko po to, by ukryć swoją homoseksualną naturę. Cathy zaczyna coraz więcej czasu spędzać na miłych rozmowach z młodym, czarnoskórym ogrodnikiem Raymondem (Dennis Haysbert). W społeczności, która toleruje odmienność o tyle, o ile wydaje się jej ona nieszkodliwa i pozostaje niewidoczna, a sztuczność relacji międzyludzkich jest normą - zachowanie członków rodziny Whitakerów nie ma racji bytu...

Architekt Michael Newman (Adam Sandler) to prawdziwy pracoholik - nie ma czasu dla swojej pięknej żony (Kate Beckinsale) i dla dzieci. Najważniejsze dla niego to zrobić wrażenie na wiecznie niezadowolonym szefie i zdobyć upragniony awans. Gdy spotyka Morty'ego (Christopher Walken) pewnego zwariowanego sprzedawcę dostaje wreszcie odpowiedź na swoje modły. Za sprawą magicznego pilota może sterować swoim życiem. Jedno kliknięcie na odpowiedni guzik i już przewija kłótnie z żoną, ścisza ujadającego psa, czy zatrzymuje gderającego szefa. Michael jest zachwycony nowym gadżetem. Nie widzi jednak, że to pilot zaczyna kierować nim, a nie on pilotem. Michael zaczyna doceniać i akceptować zwykłe życie, gdy nie jest w stanie powstrzymać urządzenia, które decyduje, których zdarzeń doświadczy w życiu, a które go ominą.