Filmy ząb, drakula

Friedrich W. Murnau kręci swego "Nosferatu" na planie w Europie Wschodniej. Reżyser chce zrealizować najbardziej realistyczny film wszechczasów. Do roli tytułowej zatrudnia więc prawdziwego wampira, Maxa Schrecka. Dziwne zachowanie Schrecka tłumaczy swej ekipie nowatorskim podejściem aktora do zawodu - jest to aktor, który uczył się u samego Stanisławskiego. Jeśli Schreck stworzy postać na miarę pragnień Murnau′a i powściągnie swe wysoce niestosowne żądze do zakończenia produkcji, jako zapłatę otrzyma dostęp do szyi gwiazdy filmu, Grety. Wkrótce staje się jednak jasne, że Schreck nie ma ochoty lub nie jest w stanie powstrzymać żądzy krwi.

Adaptacja powieści, klasycznego już horroru pióra Brama Stokera. Jest to pierwszy kolorowy film z cyklu wielu obrazów o Draculi. Hrabia Dracula, pan i posiadacz pięknej posiadłości w Transylwanii oraz żądny ludzkiej krwi wampir, organizuje polowania na swe ofiary...

Uwaga! Nadlatuje! Prosto na nas! Z daleka wygląda jak nietoperz, ale to, co wzięliśmy za skrzydła nietoperza, jest w istocie peleryną hrabiego Draculi, zwanego też Księciem Ciemności. B r z d ę k ! Hrabia „nie wycelował” – rąbnął głową w okienną szybę, na której rozpłaszczyła się jego twarz. Mimo zniekształceń można dostrzec, że ma ona rysy Leslie'go Nielsena, naszego dobrego znajomego z „Nagich broni”. Nie może być wątpliwości: takiego Draculę mógł nam zafundować wyłącznie Mel Brooks.