Horror 2018

Antologia opowieści grozy opartych na folklorze z różnych zakątków Azji.

Kiedy młoda zakonnica odbiera sobie życie w klasztorze w Rumunii, nękany zmorami z przeszłości ksiądz (Demian Bichir) i nowicjuszka (Taissa Farmiga), która ma właśnie złożyć śluby zakonne, zostają wysłani przez Watykan, aby zbadać tę sprawę. Wspólnie odkrywają niechlubny sekret zakonu. Ryzykując nie tylko własnym życiem, ale też swą wiarą i duszami, stawiają czoła złowrogiej sile pod postacią tej samej demonicznej zakonnicy, która po raz pierwszy przerażała widzów w Obecności 2. Natomiast opactwo staje się straszliwym polem walki toczącej się między żywymi i potępieńcami.

Fikcyjne miasteczko Castle Rock w stanie Maine często pojawia się w powieściach Stephena Kinga. To właśnie tam toczy się akcja powieści Cujo, To i Sklepik z marzeniami. W opowiadaniach Ciało, Rita i Skazani na Shawshank znajdujemy liczne odniesienia do tego tytułowego miasteczka albo ich akcja w nim się zawiązuje. Utrzymany w konwencji horroru psychologicznego serial Castle Rock jest thrillerem, który w oryginalny sposób łączy znane tematy i motywy z powieści Kinga oraz wątki pojawiające się w najbardziej kultowych i popularnych powieściach tego pisarza

Akcja filmu rozgrywa się latem 1945 roku. Dla ośmiorga dzieci, wyzwolonych z obozu Gross-Rosen, zostaje utworzony prowizoryczny sierociniec w opuszczonym pałacu wśród lasów. Ich opiekunką staje się dwudziestoletnia Hanka, również była więźniarka. Po okropieństwach obozu bohaterowie powoli odzyskują resztki straconego dzieciństwa, jednak koszmar szybko do nich powraca. W okolicznych lasach krążą obozowe wilczury. Wypuszczone przez esesmanów przed wyzwoleniem Gross-Rosen, wygłodzone i zdziczałe zwierzęta osaczają pałac w poszukiwaniu pożywienia. W przerażonych dzieciach uruchamia się obozowy instynkt przetrwania.

Szokujące egzorcyzmy wymykają się spod kontroli, w wyniku czego młoda kobieta umiera. Kilka miesięcy później Megan Reed (Shay Mitchell), pracująca na nocnej zmianie w kostnicy, otrzymuje zniekształcone zwłoki zmarłej. Sama, zamknięta w piwnicznych korytarzach kostnicy Megan doświadcza przerażających wizji, zaczynając wierzyć, że ciało kobiety może być opętane przez demoniczne moce.

Nowy, dziesięcioodcinkowy horror jest adaptacją bestsellerowej powieści Dana Simmonsa, o tym samym tytule. Akcja dzieje się w 1847 roku, kiedy załoga HMS Erebus i HMS Terror poszukuje Przejścia Północno-Zachodniego. Ekspedycja, kierowana przez kapitana Johna Franklina, zostaje zaatakowane przez tajemniczego drapieżnika, który podąża tropem załogi zmuszając ich do desperackiej walki o przetrwanie.

Po śmierci matki, Annie z rodziną zaczyna doświadczać niepokojących zjawisk. Tym bardziej przerażających, że należących do ich dziedzictwa.

30-letni Simon (Jean-Luc Couchard) pracuje w fabryce i mieszka samotnie na rozpadającej się farmie. Jest odpowiedzialnym za swoją siostrę Estelle (Melanie Gaydos), która została poważnie niepełnosprawna w wyniku gry, w której uczestniczył również Simon, w dzieciństwie. Pomimo wyrzutów sumienia i agresywności otaczającego świata, Simon trzyma w głębi swojej duszy tajemną nadzieję uratowania swojej siostry, chcąc uwolnić ją od ziemskiej grawitacji. Czy ich zbawienie przyjdzie z nieba?

Przed ślubem mężczyzna widzi tajemniczą dziewczynę nad brzegiem jeziora. Gdy popada w obłęd jego przyszła żona początkowo myśli, że została zdradzona, jednak za namową przyjaciółki postanawia zaufać wybrankowi. Kiedy z cudem uchodzi z życiem rozpoczyna się walka o przetrwanie. Chce jak najszybciej wypędzić złe siły.

Siedlisko jest metafizyczną przypowieścią o pędzie ludzkości do autodestrukcji. Kosztach jakie ponosi każda jednostka, wyszczególniając ten który odciska piętno na ludzkiej psyche. Obraz zaczyna się paradokumentalnie, ukazując kolejno sekwencje niszczącego postępu technologicznego i przemysłowego, obrazując kolejno kadry zadymionych kominów, zatłoczonych aglomeracji miejskich oraz ciągów komunikacyjnych, ułatwiających ten proces destrukcyjny. Przebiegająca podróż po fabryczno-miejskich pasażach razem z obiektywem kamery, doprowadza nas do miejsca ulegającego stopniowej degradacji, gdzieś na uboczu całego postępu, gdzie przyszło egzystować bohaterce filmu, kobiecie o niezwykłej wrażliwości na otoczenie i empatii. Żyjąc w tym zrujnowanym, niegdyś tętniącym życiem miejscu, dziś stara się jedynie drobną łyżeczką odmierzać czas, odgradzając się od pustki jaką niesie postęp, pochłaniający jej dekadencką rzeczywistość. Czas jak rozpędzony pociąg, kolejno przecina pory roku życia kobiety( wczesna jesień, późna jesień, wczesna wiosna), dosięgając jednocześnie jej pozornie bezpieczne odludzie.